Toen m’n zoon nog veel jonger was, reageerde hij heel anders op de prikkels van de feestdagen dan nu. Zo sliep hij als baby net het diepst wanneer er geluiden (praten, muziek, machines..) te horen waren. Opgroeiend tot de 12-jarige die hij nu is, is dat compleet veranderd. Zijn gedrag werd drukker naarmate de feestdag(en) vorderde. Met als kers op de taart de ontploffingen die enkele jaren geleden vooral voorkwamen tijdens een drukke dag, maar die later verschoven naar het moment dat hij weer thuis in zijn veilige cocon was. Dat kwam omdat hij tijdens het feestmoment net heel erg zijn best deed om te zijn zoals de andere aanwezigen, m.a.w. zijn gedrag dus aan te passen aan het gedrag van de anderen. Dat vergt zo ontzettend veel energie dat zodra hij in zijn veilige omgeving was, alle negatieve energie kon loslaten in de hoop zo weer tot rust te komen.
Beeld je in dat je in een woonkamer zit met 30 à 35 mensen, leeftijden zeer uiteenlopend van baby tot hoogbejaard. Rondlopen naar een andere ruimte om eten op je bord te scheppen, te kijken wat er is en te hopen dat de lekkere dingen er nog blijven liggen tot jij aan de beurt bent, je af te vragen of je nog een tweede keer die lekkere dingen kunt gaan opscheppen of niet. Tegelijkertijd is iedereen druk met elkaar aan het praten. Veel mensen die je aandacht vragen, snel een foto of snel dit of dat nog. De meeste van die mensen zie je vaak enkel met de feestdagen. Je moet je keurig gedragen. Wat is nu juist keurig gedrag? Alle regels ook onthouden. Wat waren die nu ook alweer? Oh, hoor ik daar nu iemand mijn naam zeggen? Heb ik iets verkeerd gedaan? Of krijg ik misschien een cadeautje? Ik zie daar zoveel cadeautjes liggen. Wat zou daar allemaal in zitten? Wanneer mogen we ze open maken? Is er wel iets bij voor mij? En wat krijgen de anderen?
Je begrijpt waar dit naartoe gaat..
Al enkele jaren gaf ik aan dat die periodes voor ons te druk waren en dat we beter niet tijdens de feestdagen konden komen. Helaas was daar maar weinig begrip voor. Want ja, het hoort nu eenmaal om met heel de familie af te spreken, dat is al jaren zo de traditie. Het hoort niet om van die traditie af te wijken.